Отлево надесно: жендар с небръснати крака, црна, кадъна, лесбийка, жена у количка, неква друга неразбрана азиатка. Сите онеправдани накуп. И сички си изпонадраскале дреите „я (сърчице) мойта путка“. Се едно сме ги питале дали си любят путките. И ако сички останале си имат тама некви непоръбени путки, ква путка моа да има тоа пръвиа смрад?
Таа снимка е от едно списание, де го преонождат по софийските кръчми и други градове безплатно. Тиа орица, де са го печатале, сигурно зимат и парици за него. Щото има разни неелити непеота, де им пълнат гушите да пишат секви шашкънии. Колко по-сбръкано, толко повече пари дават. Тука спецялно става на вапрос за тва, че жените не биле познавале свойто тело и не могле да си признаат, че между краката им имало путки. Ми кво друго да има. Жените имат путки, мъжовете имат уйеве. Тва е целата работа.
Ама на тиа изклесаци, тейното маменце жендарско, им дават по неко стотинка да обесняват на назе простите, че путката е вагина, че всека женска требва да знае, че има вагина (името на кампаниата: „нарича се вагина“), да си ги обича, не да ги мрази, че даже и на оня пръвиа изтръпляк от редицата също са му монтирале една дупка некъде тама доле, да има къде да са оножда и той завалиата, да не остане надзаде неонодан.
Не а добре таа работа.
Я па си обичам ноктЕте на краката, ма досЕги ми не бе дождало на акъя да си го нАпиша на дреата.